Als een insectenplaag de oogst bedreigt, dan vragen we ons af wat het beste bestrijdingsmiddel zal zijn. We bestellen het in grote hoeveelheden en de plaag schijnt overwonnen. We hoeven niet tot God te roepen om genade, want we kunnen immers zelf nog voor een oplossing zorgen?! Misschien gaan onze ogen open als we ontdekken hoe groot de ramp is, groter dan een insectenplaag, als onze bestrijdingsmiddelen zo diep in de bodem zijn doorgedrongen, dat het grondwater totaal vergiftigd is en er geen water meer te drinken zal zijn. Zullen we dan pas erkennen, dat we God de rug hebben toegekeerd?
Ieder mens, die tevreden en gelukkig is, heeft in het leven veel minder nodig dan de mens die zonder vrede en zonder innerlijke rust door het leven moet gaan. Nooit raakt de mens, die eenmaal op drift is geraakt, verzadigd. Altijd drijft de onvrede hem tot kopen en tot het vermeerderen van bezit, zonder ooit verzadigd te worden. De moderne reclame speelt met deze onlustgevoelens van de mensen om hierdoor de omzet te vergroten. Zo verbruikt de mens van deze welvaartsmaatschappij alles wat de aarde voort kan brengen, zonder ooit verzadigd te raken. Telkens denkt de mens, die voorbij gaat aan de vrede die God hem schenken wil, te kunnen rekenen op geluk, maar zodra het verworven is, zal God, als Hij zich nog over deze mens ontfermt, er in blazen en zal het op niets uitlopen. Het is dus eigenlijk genade van God als we door niets verzadigd worden en geen geluk vinden. Laten we dan toch ophouden om naar onze eigen inzichten te handelen. Laten we ons overgeven aan het verlangen om weer te gaan leven en te gaan werken in afhankelijkheid van God! Dan zullen we zien, dat God ons werk weer gaat zegenen!